بهترین اشعار ویژه ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) - ناق

به گزارش خبرنگار ، همزمان با فرا رسیدن هفته بزرگداشت حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و ولادت آن حضرت، شاعران کشورمان هر کدام ابیاتی را در وصف و مدح ایشان سروده اند که در زیر می توانید آنها را بخوانید.

شعر غلامرضا سازگار به مناسبت ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی

افق فضل و شرف را قمری پیدا شد یا که در طور ولایت، شجری پیدا شد باز از بحر ولایت گُهری پیدا شد نخل سرسبز ولا را ثمری پیدا شد

در سماوات و زمین، جشن عظیم است امشب عید میلاد کریم ابن کریم است امشب

در ریاض علوی سرو روان این پسر است نجل مولای کریمان دنیا این پسر است بهترین زاده ابناء دنیا این پسر است فخر دین، قبله دل، کعبه جان، این پسر است

اوست سروی که بُوَد دامن هستی چمنش صلوات همه بر حُسنِ حَسن در حَسنش

اهل فضل و شرف و علم، زعیمش خوانند خیل عبّاد همه عبد عظیمش خوانند صاحبان کرم و جود کریمش خوانند آیت رحمت رحمان و رحیمش خوانند

اوست ماهی که بر ابناء زمان می تابد نورش از ری به همه خلق دنیا می تابد

قامتش، سرو و لبش، کوثر و رویش، ماه است زائر مرقد او زائر ثارالله است

خاص و عامند ز هر سوی رهین کَرَمَش دل صد قافله سرگرم طواف حرمش

نعمت سایه این دسته گل عترت را بر شما داده خدا این شرف و رفعت را اهل ری قدر بدانید چنین نعمت را فیض همسایگی تربت آن حضرت را

بال جبرئیل زده سایه به بام و درتان این شما، این حرم زاده پیغمبرتان

یا حجاز است و بُوَد کعبه جاویدانش جان من، جان همه خلق دنیا قربانش ری سپهر و حرم اوست مه تابانش برتر از عرش بُوَد بارگه و ایوانش

دوست دارم که شب و روز ز لطف و کرمش پر زند مرغ دلم یکسره سوی حرمش

آیه وحی در این خانه کتابت دارد زیر این قبّه دعا کن که اجابت دارد زائر او به خدا فیض قرابت دارد در و دیوار حرم نقش نجابت دارد

ماه صد انجمن اینجاست خدا می داند آفتاب حسن اینجاست خدا می داند

خاک درگاه تو بر درد دل خسته شفاست سر به خاک حرمت گر نگذاریم جفاست ای گل باغ حسن عطر تو بر روح صفاست کرم و جود تو بر ما به عیان و به خفاست

ما به این در، نه پی حشمت و جاه آمده ایم از بد حادثه اینجا به پناه آمده ایم

حُسن پیدای حَسن سرّ نهان حسنی بلکه جانان همه خلق و تو جان حسنی تو به باغ دل ما سرو روان حسنی نخل طاها و گل عطرفشان حسنی

ما به خاک حرمت روی احتیاج آوردیم حاجت خویش به درگاه تو باز آوردیم

عصمت فاطمه و عزّت حیدر داری تو مقام از سخن مدح، فراتر داری تو عطا و کرم آل پیمبر داری ز حسین و ز حسن جلوه دیگر داری

جان به قربان تو ای سیّد پاکیزه سرشت شهرری از تو بهشت است؛ بهشت است؛ بهشت

به تو و عزّت آباء کِرام ات سوگند به خدا و به رسول و به امامت سوگند به جلال و به کمال و به مقامت سوگند به نماز و به قعودت، به قیامت سوگند

تو که سایه به سر خلق دو عالم فکنی چه گردد گر نگهی جانب میثم فکنی

شعر جعفر رسول زاده برای ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی

خاک ری نالید در پیش خدا کای حکیم السّر، ولیّ الاولیا

صاحب هستی امیر کائنات سرّ وحدانیّت ذات و صفات

آفریدی نور و نار و آب و خاک در دو عالم لیس معبود سواک

ای مسبّب از تو پیدا هر سبب تو توانایی، تو خلّاقی، تو رب

انبیا را امر تو انگیخته مهرشان با مهر تو آمیخته

برگزیدی از میان آن همه یک محمّد، یک علی، یک فاطمه

نسلشان شایسته و والا مقام صاحب رایند و مولا و امام

از تبار آن نبی و آن ولی خلق کردی یک حسین بن علی

خاک ری، چون عشق ایمن می شوی از گل توحید گلشن می شوی

هر نگاهت عالم آرا می گردد هر دلی اینجا مصفّا می گردد

از فرشته آید اینجا زمزمه رحمت حق بر محبّ فاطمه

از تبار مجتبی نسل کرام بهره مند از صحبت چندین امام

در ولایت نقش بند معرفت رفعت روح بلند معرفت

اهل بیت و محورش را می شناخت او امام و رهبرش را می شناخت

نزد مولا در فروع و در اصول دین خود را عرضه کرد و شد قبول

هجرت او را نشان بندگی ست آری آری در شهادت زندگی ست

شعر من ای آسمانی حال من ای سکوت و شور و قیل و قال من

خسته منشین در حریم وصل یار نشئه ای از جام مشتاقی بیار

گر سفر نزدیک آید یا که دور می وزد عطر دل انگیز حضور

می رباید دل صفای این حریم قدسیان را ذکر یا ربّ العظیم

زائران اینجا حسینی مذهب اند کربلا در کربلا تاب و تب اند

یک توسّل عشق در این بارگاه می برد دل را به سوی قتلگاه

اشک اینجا گوهر و آئینه است قیمتی گر هست این گنجینه هست

لطف خوبان کرامت دیدنی ست این رواق با صفا بوسیدنی ست

اهل ری در خیمه حق ایمن اند مومنان با دشمن دین دشمن اند

تا خراسان و قم و ری جان ماست هفت وادی معرفت ایمان است

شعر محسن خیاطان برای ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی

آن کس که راه پوی حریم کریم شد

از جان غلام حضرت عبدالعظیم شد

دارای حرمت است به چشم دنیایان

آن کس که زائر حرم این کریم شد

باید سلام و عرض ادب کرد با خلوص

بر حضرتش که وارث خلق عظیم شد

وارد هر آن که گشت در این بارگاه قدس

محو صفای این حرم و این حریم شد

بی بهره نیست از کرم ذات کبریا

آن عاشقی که بر سر کویش مقیم شد

بس مرده دل که زنده ز الطاف کردگار

زین بارگاه اطهر و رضوان شمیم شد

دارد به پیش پای دل خود چراغ راه

آن کس که رهسپار ره مستقیم شد

خوی حسین و وجه حسن داشت، زین سبب

مشهور خاص و عام به عبدالعظیم شد

طبعش روان ز چشمه فیاض مهر اوست

خاتم اگر که صاحب طبع سلیم شد

شعر علی انسانی برای ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی

کسی که راه به باغ تو، چون نسیم گرفتهصراط را ز. همین راه مستقیم گرفتهتو از عشیرۀ عشقی تو از قبیلۀ قبلهکه عطر، مرقدت از جنة النّعیم گرفتهگدای کوی تو امروزه نیستم من و دانیسرم به خاک درت اُنس از قدیم گرفتههمیشه سفرۀ دل باز نموده ام به حضورتکه فیض باز شدن، غنچه از نسیم گرفتهبرین بهشت مجسّم قسم که زائر قبرتبه کف برات نجات خود از جحیم گرفتههمیشه عبد، حقیر است در برابر معبودبه جز تو کی سمت عبد باعظیم گرفته؟ملک غبار ز قبر تو تا نرُفته نرفتهدر این مُقام، فلک خویش را مقیم گرفتهچگونه چشم کرم زین حرم نداشته باشمکه هر کبوتر تو ذکر یاکریم گرفتهکسی که زائر تو شد، حسین را شده زائرکه رنگ و بو حرم تو از آن حریم گرفته

شعر قاسم نعمتی برای ولادت حضرت عبدالعظیم حسنی

ای بلندای عشق قامت تو ای سلام خدا به ساحت توخاک بوس سیادت تو زمینجایگاهت، ولی به عرش برینآسمانی ترین مسافر خاکقدرو شان تو کی گردد ادراک ای ذراری حضرت زهرابنده با ارادت زهراافتخارت همین بس ای والاباشی از نسل سیدالنجبابسکه بودی تو فاطمه سیرتمصطفایی منش علی صولتدر سماوات، چون ستاره شدیتو اباالقاسمی دوباره شدینور توحید در نگاهت بودتربت عشق سجده گاهت بودذکر تحلیل با تکان لبتچشمه نور در نماز شبت ای راهنمایی گر راهنمایی هاراوی صادق روایت هابسکه در عشق مستدامی تودست بوس چهارامامی توتالبت عرضه ای ز. دین نمودهمعرفت پیش تو کم آوردهاعتقادت زبسکه بنیادیستصله اش لطف حضرت هادیستبهر تحصین تان بگفت آقاانت انت ولینا حقاتو غرور اصالتی منیحسن محضی حسین در حسنیآبرودار خاک مایی توصاحب ملک خون بهایی توتوصفابخش دین و آیینیعزت سرزمین باکینیملک ری از تو آبرو داردپای توهست خویش بگذاردچه بگویم زقدر والایتچه بگویم ز. شان عظمایتوصفت این بس ز. بس عظیمی توحضرت سیدالکریمی توشاهزاده گدای خود دریابرهگذر خاک پای خود دریابپیرمرد عصا به دست حجازیک نظر سوی خاکیان اندازقبله خاک ماشده حرمتچشم امید ماست برکرمتهردمی از زمانه دلگیرمراه صحن تو پیش می گیرم ای قرار دل هوائی منمرهم زخم کربلایی من ای به دلداگان تو نور عین ای نگار همیشه شکل حسینکوی تو رنگی از خدا داردخاک تو بوی کربلا دارد