آرامگاه بابا کوهی یکی از دیدنی های شیراز است - ناق

شیخ ابوعبدالله بن عبیدالله شیرازی مشهور به بابا کوهی است که لقب بابا را به علت سالک بودنش گرفته است. وی در سال 337 هجری قمری به دنیا آمد و در سال 442 هجری قمری درگذشت. ابن باکویه شیرازی در جوانی به کسب دانش پرداخت، با علمای زمان خود از جمله شیخ ابوسعید ابوالخیر و خواجه عبدالله انصاری دیدار داشت و از محضر آنها کسب دانش کرد. جامی شاعر قرن نهم نیز در نفحات الانس بسیار از بابا کوهی یاد نموده و او را بزرگترین شاعر زمان خود دانسته است.

گفته شده عبدالله باکویه دارای صفات حمید بود. او مسافرتهایی بسیار کرد و پس از استفاده از محضر بزرگان و در انتها عمر به شیراز بازگشت. بابا کوهی به دور از مردم شهر در کوه شمالی شیراز در مغازه از کوه صبوی عزلت گرفت و به نیایش پرداخت. در سال 442 او درگذشت و همان جا به خاک سپرده شد.

مغازه ای که شیخ در آن بود، به قول نویسنده فارسنامه بعدها تبدیل به آرامگاه بابا کوهی شد. ابن بلخی در فارسنامه اشاره می نماید در کنار این مغازه چشمه ای نیز قرار داشت که بر سر آن اتاق ها و حجره ها ساخته شد. طبق بعضی روایات، بابا کوهی شاعر نیز بوده است. بعضی نیز بر این عقیده اند که بابا کوهی شاعر نبوده و دیوانی که به وی نسبت داده شده است، مربوط به صوفی دیگری است که قرن نهم و دهم می زیست.

بعضی از بزرگان در کتابهایشان از بابا کوهی یاد نموده اند. یکی از آنها جامی شاعر قرن نهم است. در کتاب نفحات الانس جامی، نام بابا کوهی چند بار بچشم می خورد. او می گوید بابا کوهی بزرگترین شاعر آن دوره بود. شیخ عبدالله باکویه را با صفت های خوبش می شناختند. این عالم اهل سفر بود و از دانش افراد بزرگ بهره می برد. او در سالهای انتهای عمرش تصمیم گرفت تا در کوهی به نام صبوی زندگی کند. این کوه از دامنه های شمالی شهر شیراز است. بابا کوهی تا آخرین لحظه عمرش در این کوه به نیایش خدا مشغول بود. در حال حاضر آرامگاه این عالم در همان کوه است.

تاریخچه آرامگاه

بقعه بابا کوهی در بالای کوه صبوی است. آرامگاه این عارف، تا زمان حکومت فرهاد میرزا معتمدالدوله سنگ قبر مشخصی نداشت. به دستور فرهاد میرزا معتمدالدوله که حاکم فارس بود، سنگ قبری روی قبر بابا کوهی گذاشتند. اگر به این سنگ قبر دقت کنید، تاریخ 1100 هجری قمری را که حکاکی شده می بینید. داخل آرامگاه باباکوهی، مقبره دیگری هم هست که می گردد نام کوچک علی را رویش دید. سازمان میراث فرهنگی این آرامگاه را در سال 1379 ثبت نموده بود. بعد از تخریب شدن بقعه بابا کوهی، سازمان امور اوقاف آن را در سال 1391 بازسازی کرد. این سازمان تصمیم داشت تا آرامگاه باکویه شیرازی را به امامزاده تبدیل کند؛ اما سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با این کار مخالفت کرد.

گردشگاه بابا کوهی

این روزها در نزدیکی آرامگاه بابا کوهی، گردشگاهی درست نموده اند که می گردد چند ساعتی را در آن به سرگرمی گذراند. هوای کوهستان هم تمیز است و حس و حال خوبی دارد. این گردشگاه به پارک کوهستانی بابا کوهی معروف است. درختهای کهنسالی در اطراف این گردشگاه کاشته اند که منظره زیبایی دارد.