مربی دروازه بانان نساجی: می توانم یک کتاب درباره مسائل نساجی بنویسم، هیچ کس نمی تواند 3 روز با شرایط من زندگی کند! - ناق

از سفر با تور سریلانکا به یکی از زیباترین کشورهای آسیایی سفر کنید و از شهرهای زیبای کلمبو و بنتوتا دیدن کنید.

هاروت آبراهامیان، مربی دروازه بانان تیم فوتبال نساجی در گفت و گو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران درباره غیبت خود در ملاقات این تیم مقابل شهر خودرو در هفته پانزدهم لیگ برتر گفت: واقعیت این است که من 16 سال است در ایران کار می کنم و نساجی دوازدهمین باشگاه من است. در این مدت کم و زیاد هم خیلی دیدم. می دانم باشگاه های ایران منچستر یونایتد و رئال مادرید نیستند، اما اینکه از ابتدا در یک باشگاه هیچ چیزی سرجای خودش نباشد، واقعاً عجیب است. من هشت سال در تیم ملی شوروی و 10 سال دروازه بان ارمنستان بودم. خیلی چیزها هم دیده ام، اما باشگاهی به این شرایط ندیده ام.

این مربی ارمنستانی اضافه نمود: در باشگاهایی بوده ام که اول همه چیز خوب بوده، اما بعد مشکل پیش آمده و شرایط بد شده است، اما من از وقتی به نساجی آمدم می توانم یک کتاب درباره این تیم بنویسم. اول فصل قرار بود باشگاه را بفروشند، اما این اتفاق نیفتاد. بعد هم گفتند فقط هدف باشگاه این است که در لیگ برتر بماند و به همین خاطر قرارداد بچه ها را کم کردند. تا الان هم فقط 20 تا 25 درصد به ما پول داده اند. شخصاً به من قول داده بودند که 40 درصد از مبلغ قراردادم را اول فصل می دهند و به جامانده را اول هر ماه به حسابم می ریزند. من هم به خاطر این قولی که دادند با یک مبلغ ناچیز قرارداد بستم. شما یک مربی پیدا کنید که به اندازه من دروازه بان تحویل کشور داده باشد، با این همه رزومه با 200 میلیون تومان قرارداد بستم که هر کسی می شنود می خندد. به خاطر مشکلاتی که داشتم این قرارداد را بستم، اما به شرطی که 40 درصد از مبلغ قراردادم را در ابتدا بدهند. شما می دانید شرایط دلار به چه شکل است. من می خواستم حداقل بتوانم زندگی ام را بچرخانم. در ابتدای فصل هم مدیرعاملی نداشتیم تا قرارداد ببندیم، آمدیم سر تمرین و یک روز مانده به آغاز فصل با وکیل باشگاه قرارداد بستم. بعد هم از آن روز تا الان، یک بار هشت درصد، یک بار 12 درصد و بعد هم پنج درصد به ما پول داده اند.

مربی دروازه بانان تیم نساجی در ادامه با اشاره به شرایط بد محل اسکانش توضیح داد: برای من خانه ای گرفتند که فقط چهار دیوار است! نه مبل دارد، نه تلویزیون، نه ماشین لباسشویی! فقط یک یخچال دارد که برای صاحب خانه است و یک تُشک که خودم خریده ام. من چند سال قبل راه آهن بودم و پول خاصی نداشتیم، ولی در هر بازی انصاری فرد (مدیرعامل وقت راه آهن) به بچه ها سر می زد و روحیه می داد. مشکل خانه و غذا هم نداشتیم. زمانی که سایپا بودم هم مشکل داشتیم، اما حداقل خانه و ماشین در اختیارمان بود. من همه چیز را درک می کنم و هیچ وقت هم خودم را بالاتر از بقیه ندیدم. من به عنوان مربی همواره دروازه بانانم را به خانه می آوردم و فیلم بازی ها را می دیدیم و بررسی می کردیم، اما الان یک مبل و تلویزیون ساده در خانه ندارم. نه یک روز، نه دو روز، پنج ماه است شرایط همین است. هر روز می گویند امروز و فردا.

هاروت در ادامه بیان نمود: پنج ماه است من چیزی نگفتم، اما الان چون تصمیم گرفتم در نیم فصل بروم، مصاحبه می کنم. هر چیزی حدی دارد. من 80 کشور را دیدم و 16 سال هم است در ایرانم. تا الان یک نفر پیدا نمی گردد که بگوید صدای من را شنیده، اما هر چیزی حدی دارد. یک خانه برای من گرفته اند و بعد یک نفر از باشگاه نیامده مرا ببیند. بعد هم می گویند ما میهمان نوازیم! من به غیر از باشگاه چه کسی را در ایران دارم؟ نه خانواده ای دارم و نه چیزی. این برخورد زشت است. یک تلویزیون و یک مبل ندارم که وقتی از سر تمرین برمی گردم روی آن بنشینم. ماشین لباسشویی ندارم تا لباس هایم را بشویم. در قرن بیست ویکم واقعاً این اتفاقات زشت است.

وی در خصوص غیبتش در ملاقات با شهر خودرو و اینکه رضا مهاجری در نشست خبری گفت او به خاطر تصادف در بازی حاضر نشده است، یادآور شد: اصلاً چنین خبری درست نیست! تا الان هم به احترام مهاجری ماندم. خیلی زودتر می خواستم از نساجی بروم. تا الان هیچ حرفی نزدم، چون مهاجری می گفت همه چیز درست می گردد. برای اینکه در این باشگاه کار کنید باید دروغ بگویید. افسوس از این تماشاگرانی که نساجی دارد. من مربی خارجی هستم و 10 روز دیگر کریسمس است. هزار بار خواهش کردم، من پدرم خانواده هستم، من همسرم دارم، من خانواده دارم یک پولی بدهید تا به خانواده ام برسانم، اما تا به امروز یک تومان به من پول نداده اند. فقط و فقط دروغ گفته اند. از آن طرف انتظار دارند هر روز به عنوان مربی سر تمرین بروم و خودم به خودم انگیزه بدهم. فقط بی مسئولیتی در این باشگاه دیده ام. هیچ کس نمی تواند سه روز با شرایط من زندگی کند. زشت است در کشور من بشنوند که این طور زندگی می کنم. مگر می گردد یک تلویزیون یا یک مبل در خانه نباشد. تا به امروز چنین چیزی سابقه نداشته است. بعد هم کت و شلوار می پوشند و می گویند ما مدیر باشگاه هستیم. یک نفر را جدیداً به باشگاه آورده اند که فقط وعده می دهد. واقعاً خیلی خوب او را پیدا نموده اند. سیف الله پور (قائم مقام نساجی) تا الان پنج بار به من قول داده که وسایل خانه ام را تأمین کند، اما هر بار این اتفاق نیفتاده است. فقط می توانم بگویم متأسفم.