تاریخچه ساندویچ؛ از لقمه ای ساده در قرن 18 تا محبوب ترین غذای سریع دنیا
به گزارش ناق، تاریخچه ساندویچ فقط روایت تولد یک غذا نیست، قصه سفری است از قرن ها پیش تا امروز؛ از لحظه ای که شخصی به نام ارل ساندویچ برای اولین بار نان و گوشت را میان دو تکه نان گذاشت تا بتواند بدون وقفه برای خوردن غذا به بازی اش ادامه دهد، تا زمانی که همین لقمه ساده به یکی از پرطرفدارترین غذاهای خیابانی و محبوب ترین غذای جهانی مدرن تبدیل شد. این خوراکی خوش نام حتی در تقویم جهانی یک روز مخصوص دارد؛ چهار نوامبر (13 آبان) روز جهانی ساندویچ است، روزی که میلیون ها نفر در سراسر جهان آن را جشن می گیرند.
در روایت داستان پیدایش ساندویچ، از دربارهای اشرافی انگلیس تا بازارهای پرجنب وجوش خاورمیانه سفر می کنیم، از تاریخچه ساندویچ ایرانی تا شاورما و فلافل عربی می گوییم و در انتها، سراغ ایده هایی برای درست کردن ساندویچ های خانگی می رویم؛ لقمه هایی ساده، خوش طعم و پر از داستان.
چطور یک لقمه ساده تبدیل به نماد غذاهای سریع شد؟
تکه ای نان گرم را در دست تصور کنید؛ لایه ای نرم از پنیر خامه ای روی آن نشسته، تکه ای گوشت یا سبزی تازه هم روی پنیر قرار گرفته و در یک چشم به هم زدن، لقمه ای کوچک اما کامل به نام ساندویچ درست می شود.
ساندویچ (Sandwich) با ظاهر ساده اش، داستانی طولانی و پرماجرا در دل دارد؛ داستانی که از دربار اشراف انگلیس شروع شد، از خیابان های شلوغ مدیترانه گذشت و امروز به هر دفتر کار، مترو و پیک نیک در دنیا رسیده است.
تاریخچه ساندویچ روایتی از همین سفر است؛ سفری از خلاقیت یک مرد تا فرهنگی دنیای. از جان مونتاگو ارل چهارم ساندویچ (John Montagu, 4th Earl of Sandwich) تا میلیون ها لقمه که حالا در هر فرهنگ، شکل و طعمی تازه پیدا نموده اند.
در تعریف عمومی، ساندویچ غذایی است که معمولا از ترکیب نان با مواد گوناگون مانند گوشت، پنیر، سس یا سبزیجات تشکیل می شود؛ لقمه ای که در آن نان نقش ظرف یا پوشش را برای محتویات ایفا می نماید. به بیان ساده تر می توان گفت هر غذایی که در آن نان به عنوان بستری برای مواد خوراکی به کار رود، در خانواده در دسته غذاهای ساندویچی قرار می گیرد.
ماجرای تولد ساندویچ
ایجاد و فراوری ساندویچ، همان لقمه ساده ای که امروز به عنوان نماد غذاهای سریع می شناسیم، ریشه در یک اتفاق کوچک اما سرنوشت ساز دارد. در ابتدا، این غذا به عنوان یک خوراک قابل حمل و راحت در دنیای غرب شکل گرفت، اما با گذشت زمان در سراسر دنیا رواج پیدا کرد.
پیش از نام گذاری رسمی ساندویچ به خاطر ارل ساندویچ هم فرهنگ های گوناگون از نان به عنوان ظرف یا بسته ای برای غذا استفاده می کردند، از نان های تخت خاورمیانه تا لقمه های ساده در روم باستان؛ ایده قراردادن مواد خوراکی بین قطعات نان، قرن ها پیش از قرن هجدهم نیز در عمل وجود داشته است.
نام ساندویچ از نام شخصی به نام جان مونتاگو، چهارمین نجیب زاده یا همان ارل شهر ساندویچ که یک سیاستمدار بریتانیایی بود، گرفته شده است.
بله! داستان ساندویچ با دربار انگلستان گره خورده است. دربار انگلستان در قرن هجدهم را تصور کنید که یک مرد، به مدت طولانی پشت میز کارت بازی نشسته و قصد ندارد میز را ترک نموده تا غذا بخورد. در واقع همین لحظه ساده، الهام بخش خلق غذایی شد که ترکیبی از نان و گوشت را در یک لقمه جمع می کرد؛ لقمه ای که راحت، سریع و قابل حمل بود. این داستان، تاریخچه ساندویچ است؛ لقمه ای که از دربارهای اشرافی لندن به بازارهای خیابانی و از کتاب های تاریخ به دست مردم عادی رسید و به سرعت در سراسر دنیا نیز محبوب شد.
اولین ساندویچ در تاریخ؛ داستان لرد ساندویچ
اگر به کتاب های تاریخ و لطیفه های محلی نگاه کنید، نام ساندویچ همواره به ارل چهارم ساندویچ یا همان جان مونتاگو برمی شود؛ او مردی از اشراف بریتانیا بود که در قرن هجدهم می زیست و حکایت لقمه خوردنش پای میز بازی، یکی از مشهورترین روایت های تاریخ غذای مدرن است.
در روایت های تاریخی مربوط به تاریخچه ساندویچ گفته شده که در 24 نوامبر سال 1762 در قلب انگلستان، جان مونتاگو تصمیم گرفت بدون آن که از میز بازی بلند شود، غذایی بخورد که دست و صورتش چرب نشود. او مردی بود که ساعت ها می توانست در بازی های طولانی کارت غرق شود و علاقه ای نداشت میز بازی را ترک کند، بنابراین یک روز از خدمتکارش خواست اندازهی گوشت بین دو تکه نان آماده کند تا بدون کنار گذاشتن کارت ها بتواند غذا بخورد. این لحظه ساده و شاید به ظاهر معمولی، جرقه ای بود برای تولد غذایی که بعدها به نام محل تولدش، ساندویچ شناخته شد.
البته روایت هایی حتی کهن تر از دوران ارل ساندویچ نیز وجود دارد که گفته می شود در قرن اول پیش از میلاد، حکیم یهودی به نام هیلل (Hillel the Elder) گوشت بره قربانی و گیاهان تلخ را در نان سنتی ماتزا می پیچید و می خورد؛ لقمه ای که بسیاری آن را یکی از نخستین شکل های ساندویچ در تاریخ می دانند.
از دیرباز تا به امروز، انسان ها همواره دنبال شیوه هایی بودند که غذا را ساده، سریع و قابل حمل نمایند. اما کاری که لرد ساندویچ کرد، در واقع داستان خلاقیت و احتیاج انسان به سرعت و راحتی بود. او با ابداع ساندویچ یک احتیاج شخصی را به راهکاری عمومی و قابل دسترس تبدیل کرد که به مرور در میان مردم، کارگران و حتی اشراف محبوب شد و پایه فرهنگ ساندویچ در غرب شکل گرفت.
چرا ساندویچ انقدر زود محبوب شد؟
پاسخ ساده است، ساندویچ با ظاهری ساده و لقمه ای کوچک، در واقع جادوی راحتی و تنوع را در خود داشت. تصور کنید مردمی را که پشت میزهای شلوغ، در بازار یا در مسیر سفر، در پی غذایی سریع، مغذی و قابل حمل بودند؛ ساندویچ دقیقا همان لقمه ای بود که همه این احتیاجها را برآورده می کرد.
این غذا زود محبوب شد چون می توانست با هر ذائقه ای سازگار شود. گوشت یا سبزی، پنیر یا سس، نان سفید یا سبوس دار؛ هرکسی می توانست نسخه مخصوص خودش را بسازد. سادگی در آماده سازی، قابلیت حمل و وعده ای کامل در یک لقمه، ساندویچ را از یک نوآوری کوچک شخصی به یک غذای محبوب دنیای تبدیل کرد.
با شروع انقلاب صنعتی و توسعه زندگی شهری در قرن نوزدهم، ساندویچ باسرعت بیشتری رواج یافت. در آن دوران، کارگران و فروشندگان خیابانی به غذایی احتیاج داشتند که سریع آماده شود، به راحتی حمل شود و قیمت مناسبی داشته باشد؛ همین ویژگی ها باعث شد ساندویچ به یکی از محبوب ترین غذاها تبدیل شود.
با گذشت زمان ساندویچ نه تنها غذایی سریع، بلکه یک همراه اجتماعی هم شد؛ لقمه ای که می توانست در کنار دوستان و خانواده خورده شود، در پیک نیک ها لذت ببخشد و یا در سفرهای طولانی همراه باشد. همین ترکیب از سادگی، تنوع و همراه بودن با زندگی روزمره، تاریخچه ساندویچ را شکل دارد و باعث شد این لقمه به سرعت در دل مردم جای گیرد.
ساندویچ در فرهنگ های مختلف
ساندویچ با آن ظاهر ساده اش، به سرعت از مرزهای انگلستان فراتر رفت و به گوشه وکنار دنیا راه پیدا کرد. هر فرهنگ، با ذائقه و مواد اولیه مختص به خود، شکل خاصی از این لقمه کوچک اما کامل را خلق کرد. از نان های سنتی و سبزیجات تازه در خاورمیانه تا گوشت و پنیرهای متنوع در آمریکا و اروپا؛ ساندویچ خیلی سریع به آینه ای از فرهنگ غذایی هر ملت تبدیل شد. در ادامه، نگاهی دقیق تر به برخی از این تنوع ها در فرهنگ های مختلف می اندازیم.
نگاهی به تاریخچه ساندویچ ایرانی؛ از کتلت تا ژامبون و پنیر
در ایران ساندویچ فقط یک غذا نیست، لقمه ای از خاطره است. طعمی از کوچه ها و خیابان ها، از بوفه های قدیمی مدرسه تا بساط عصرگاهی کنار پارک؛ هر ایرانی جایی در دلش، یک ساندویچ خاص دارد که با آن بزرگ شده است.
ورود ساندویچ به ایران به دهه 1920 میلادی بازمی شود؛ زمانی که با توسعه ارتباطات بین المللی و نفوذ سبک زندگی غربی، غذاهای سریع و آماده کم کم در شهرهای بزرگ ایران رایج شدند. نخستین ساندویچ ها را بیشتر مهاجران ارمنی و افرادی که با فرهنگ غذایی غرب آشنا بودند معرفی کردند.
به تدریج ساندویچ میان جوانان و مردم شهرها محبوبیت زیادی پیدا کرد. در ابتدا، ساندویچ ها بیشتر با کالباس، تخم مرغ یا گوشت تهیه و در نان لواش یا باگت سرو می شدند. این خوراک ساده و خوش طعم به عنوان وعده ای سریع و ارزان شناخته می شد. با توسعه زندگی شهری و مدرن، ساندویچ از یک غذای ساده فراتر رفت و به بخشی از فرهنگ روزمره ایرانیان تبدیل شد.
پس از انقلاب، با تغییر ذائقه مردم و افزایش تمایل به غذاهای خانگی، ساندویچ ایرانی به ترکیبی دل نشین از سنت و مدرنیته تبدیل شد. از کتلت و کوکو گرفته تا ژامبون و پنیر، هر ساندویچ طعمی آشنا و یادآور خاطرات کودکی دارد. این روند نشان می دهد که ساندویچ در ایران توانسته خود را با سلیقه ایرانی و سبک زندگی پرشتاب امروزی سازگار کند و همچنان یکی از محبوب ترین غذاهای سریع و خانگی باقی بماند.
امروزه ساندویچ های ایرانی در انواع گوناگونی مانند ساندویچ کتلت، مرغ و قارچ و ساندویچ سوسیس بندری تهیه می شوند. این ساندویچ ها در رستوران ها، فودکورت ها و حتی در خانه ها سرو می شوند و هر یک روایتگر خلاقیت، ذائقه و پیشینه فرهنگی ایرانی هستند.
ساندویچ ژامبون و پنیر یکی از محبوب ترین ساندویچ ها از گذشته تا امروز است که نماد سادگی مدرن و ذائقه امروزی به شمار می رود. ترکیب ملایمی از نان تازه، پنیر ورقه ای و ژامبون مرغ یا گوشت که طعمش همواره آشنا است، اما هیچ وقت تکراری نمی شود. این ساندویچ، انتخاب کسانی است که دنبال سرعت و نظم زندگی شهری اند، بی آنکه از لذت یک لقمه دلپذیر بگذرند.
ساندویچ ایرانی درست مثل خود مردم ایران، تلفیقی از سنت و مدرنیته است؛ زیرا هم یادآور سفره های خانگی قدیمی و هم سازگار با سبک زندگی سریع و مدرن امروزی است. لقمه هایی تازه که هم یاد گذشته را زنده نگه می دارند و هم با طعم های امروزی بازی می نمایند. شاید به همین دلیل است که هر ایرانی از کودک تا بزرگسال، ساندویچ مخصوص خودش را دارد؛ لقمه ای که با ذائقه اش تعریف می شود و هر بار با ترکیبی تازه شکل می گیرد.
از خاورمیانه تا آمریکا؛ چطور هر ملت ساندویچ خودش را دارد
اگر ساندویچ را به عنوان یک قالب در نظر بگیریم، فرهنگ های مختلف دنیا هر یک با توجه به ذائقه خود محتویات متفاوتی را داخل آن ریخته و طعم های متنوعی را ارائه کردند.
در شرق مدیترانه و خاورمیانه، نان های تخت (پیتا، لافا یا لواش) معمولا نقش اصلی را در ساندویچ بازی می نمایند. در این منطقه ها گوشت های کبابی، سبزیجات تازه، سس های متنوع و گاهی ادویه های گوناگون در کنار نان تخت، ساندویچ را به یک غذای خیابانی محبوب تبدیل کردند.
در مکزیک، معمولا تاکو گوشت نقش لقمه پیچیده یا همان ساندویچ را ایفا می نماید. در آمریکا ساندویچ همبرگر و ساندویچ هایی با گوشت های مختلف و پنیرهای متنوع محبوب هستند. در اروپا ساندویچ های ساده با نان های باگت و مواد اولیه تازه رایج اند. همه این مدل ها نشان می دهند که تاریخچه ساندویچ در واقع، یک سفر دنیای در قالب یک لقمه است؛ لقمه ای که هر فرهنگی آن را با ذائقه و سنت خودش می آراید، اما همه آن را می شناسند و عاشق اش هستند.
جالب است بدانید که خود تعریف ساندویچ هم در برخی کشورها محل بحث است؛ برای مثال در آمریکا برخی ها هات داگ را نوعی ساندویچ می دانند، در حالی که در بریتانیا آن را غذایی جداگانه به شمار می آورند. این اختلاف دیدگاه نشان می دهد ساندویچ بیش از آنکه یک تعریف ثابت باشد، مفهومی فرهنگی است که در هر سرزمین معنا و مرز خودش را دارد.
ساندویچ های معروف در کشورهای عربی
در کشورهای عربی، ساندویچ ها بیش از یک لقمه ساده اند؛ آن ها قصه ای از فرهنگ، تاریخ و خیابان های پرجنب وجوش را روایت می نمایند. بوی ادویه ها و نان تازه که در بازارهای شلوغ می پیچد، هر رهگذری را به سمت یک تجربه طعمی منحصر به فرد می کشاند.
ساندویچ شاورما یکی از محبوب ترین لقمه ها در کشورهای عربی است. شاورما، گوشت مرغ یا گوسفند، چرخان روی سیخ بزرگ است که تکه تکه شده و در نان پیتا با سبزیجات تازه و سس های محلی سرو می شود. شاورما، این لقمه لذیذ شعری است که هر گاز از آن، آهنگ طعم های خاورمیانه را می نوازد. در تاریخچه ساندویچ، شاورما میراث دنر کباب عثمانی است که در لبنان، سوریه و ترکیه شکل های مختلفی به خود گرفت و در خیابان های سراسر دنیا محبوب شد.
یکی دیگر از ساندویچ های محبوب در کشورهای عربی، فلافل ساندویچ است؛ غذایی پرانرژی که نمادی از خلاقیت گیاهی و سادگی است. ساندویچ فلافل با توپ های نخود ترد و سبزیجات معطر، داستانی از کوشش برای غذایی سالم و سریع را بازگو می نماید که بوی تازگی و ادویه آن در هوا می پیچد. این توپ ها بعد از سرخ شدن بافتی ترد در بیرون و نرم در داخل پیدا می نمایند که در نان پیتا همراه با سبزیجات تازه، خیارشور، گوجه و سس تاهینی سرو می شود. درست کردن فلافل در خانه با فر یا هواپز هم می تواند تجربه ای لذت بخش و سالم باشد، لقمه ای که هر گاز آن پر از انرژی و رنگ زندگی است.
در میان ساندویچ های عربی، سابیچ یکی دیگر از متفاوت ترین مدل ها است که کمتر شناخته شده و محلی است. این ساندویچ در اصل از آشپزخانه های یهودیان عراقی ریشه گرفته و بعدها در سایر کشورهای عربی بسیار محبوب شد.
سابیچ با تخم مرغ آب پز، بادمجان کبابی، سبزیجات تازه و سس تاهینی، لقمه ای است که آرامش صبحگاهی و سفره خانگی را با خود به خیابان ها آورده است. هر برش بادمجان و هر قطره سس در این ساندویچ یادآور مهارت، سلیقه و طعم محلی است که نشان می دهد حتی یک ساندویچ ساده می تواند روایتگر تاریخ و فرهنگ باشد. مطبل لبنانی نیز یک پیش غذای عربی خوشمزه است که در بیشتر رستوران های لبنانی به عنوان دورچین برای ساندویچ سرو می شود.
ساندویچ های عربی، در واقع لقمه هایی هستند که بیش از خوراک، تجربه ای فرهنگی و حسی ارائه می نمایند؛ تجربه ای که از خیابان ها شروع می شود و تا خاطره های طعمی هر انسان ادامه می یابد.
چرا ساندویچ محبوب ترین غذای دنیای مدرن است؟
ساندویچ، این لقمه ساده و دوست داشتنی، حالا یکی از پرمصرف ترین غذاهای دنیا است. از دفاتر کار نیویورک تا متروهای توکیو، از مدارس پاریس تا خانه های ایرانی، همه جا می شود ردی از آن را پیدا کرد. آدم ها در مسیرهای شلوغ، در دفترها و خیابان ها، میان جلسه ها و سفرها، در پی لقمه ای هستند که هم راحت باشد و هم خوشمزه؛ دقیقا اینجاست که ساندویچ، قهرمان بی ادعای عصر مدرن وارد می شود.
آماده کردن ساندویچ نه وقت زیادی می گیرد و نه ظرف زیادی می خواهد؛ فقط نان، کمی مواد اولیه و خلاقیت احتیاج دارد. همین سادگی است که آن را از وعده ای کوچک به فرهنگی دنیای تبدیل نموده؛ لقمه ای که در یک دست جا می گیرد اما دنیایی از طعم و تنوع را در خود دارد. در واقع راز محبوبیت ساندویچ در سه ویژگی راحتی در تهیه، تنوع بی انتها و تعادل نهفته است.
راحتی در تهیه و حمل
در دنیایی که هر دقیقه آن ارزشمند است، هر چیزی که سریع آماده شود و بتوان آن را با یک دست خورد، محبوبیت زیادی خواهد داشت. ساندویچ درست مانند کیف پول غذایی است؛ شما می توانید همه چیز را داخل آن بگذارید و در مسیر، محل کار یا حتی وسط یک جلسه آنلاین نوش جان کنید.
سادگی در تهیه و حمل، ساندویچ را به انتخاب اول میلیون ها نفر در سراسر دنیا تبدیل نموده است. ساندویچ نشان می دهد که چطور یک غذا می تواند ساده و در عین حال کامل باشد؛ یک مفهوم کاملا منطبق با سبک زندگی امروزی.
تنوع بی انتها در ترکیب مواد
ساندویچ شاید تنها غذایی باشد که هیچ دو نسخه آن شبیه هم نیست. هر فرهنگ، هر خانواده و حتی هر فرد، نسخه مخصوص خودش را دارد. از ساندویچ بوقلمون در آمریکا تا ساندویچ فلافل در لبنان، از ساندویچ مرغ اسپایسی در کره تا کتلت ایرانی، همه نشان از خلاقیت و تنوع دارند. همین تنوع است که ساندویچ را برای هر ذائقه و رژیم غذایی قابل استفاده می نماید و هرکس می تواند ترکیب خاص خود را بسازد.
ترکیب سالم و مقوی با لبنیات، سبزیجات و پروتئین
ساندویچ فقط خوشمزه نیست و در برخی موارد می تواند یک وعده سالم و متعادل باشد. برای یک ساندویچ سالم کافی است درون نان ترکیبی از لبنیات تازه، سبزیجات رنگارنگ و پروتئین های سبک بگذارید تا لقمه ای کامل و مغذی آماده شود.
یک ساندویچ سالم می تواند ترکیبی از مواد مغذی مانند پروتئین، کربوهیدرات، ویتامین ها و فیبر باشد. استفاده از نان های سبوس دار، پنیرهای کم چرب، گوشت های بدون چربی و سبزیجات تازه نیز ساندویچ را به یک غذای سالم و مقوی تبدیل می نمایند. پنیر خامه ای، تکه هایی از مرغ یا تخم مرغ آب پز، ماست سنتی و چند برگ سبزی تازه، ساندویچ را به وعده ای سبک و در عین حال پرانرژی تبدیل می نماید.
ساندویچ های نیمه آماده؛ لقمه ای سریع برای زندگی شهری
با پیشرفت زندگی شهری و افزایش مشغله ها، احتیاج به لقمه هایی سریع، سالم و آماده برای مصرف افزایش یافت. در شروع قرن بیستم و هم زمان با معرفی نان های برشی، ساندویچ های آماده به بازارهای بریتانیا، ایستگاه های راه آهن و کافه ها راه پیدا نموده و به تدریج محبوبیت یافتند.
شرکت بریتانیایی Marks & Spencer در سال 1979 برای نخستین بار ساندویچ های بسته بندی شده و خنک را به فراوری انبوه رساند؛ محصولی ساده و قابل اعتماد که مصرف نمایندگان شهری را جذب کرد و تجربه ای نو از وعده غذایی سریع ارائه داد. این ساندویچ های آماده که در جعبه های مثلثی شکل و دربسته فروخته می شدند ابتدا به شکل آزمایشی فقط در پنج فروشگاه عرضه شدند، اما در ادامه به سرعت توسعه یافته و بیش از صد فروشگاه را دربر گرفت.
تا انتها همان دهه، صنعت ساندویچ نیمه آماده در بریتانیا ارزشی نزدیک به یک میلیارد پوند داشت و تا سال 2017 این رقم به بیش از هشت میلیارد پوند رسید. این آمار نشان می دهد که ساندویچ دیگر صرفا یک غذای خانگی نیست؛ بلکه بخشی از سبک زندگی مدرن شده و جوابگوی احتیاج انسان های پرمشغله به یک لقمه سریع، سالم و در دسترس است.
امروزه برندهای مختلف با کمی خلاقیت، ساندویچ های نیمه آماده متنوعی را آماده نموده اند که نه تنها تجربه ای راحت برای زندگی شهری فراهم می نمایند، بلکه طعمی تازه و لذت بخش به وعده های سریع روزانه اضافه نموده و هم راستا با سبک زندگی مدرن و سالم امروز هستند. به طور مثال ساندویچ چاباتای مرغ گریل، ساندویچ چاباتای رست بیف و ساندویچ کاپولینو ژامیکس از برند کاپو، لقمه هایی سریع و در عین حال خوشمزه برای روزهای شلوغ کاری به شمار می روند.
ساندویچ در زندگی مدرن؛ ایده هایی برای درست کردن ساندویچ خانگی
ساندویچ که زمانی خوراکی اشرافی و ویژه بود، امروز به یکی از پایه های اصلی وعده های روزمره تبدیل شده است. زندگی پرشتاب شهری و تغییر عادت های غذایی باعث شده این لقمه دوست داشتنی در شکل های تازه تری ظاهر شود؛ از نسخه های خیابانی گرفته تا ساندویچ های نیمه آماده و خانگی. در ادامه سراغ ایده هایی می رویم که نشان می دهند چطور می شود این خوراک تاریخی را به سلیقه و زمان امروز نزدیک تر کرد.
گاهی برترین طعم ها در سادگی نهفته اند و خوشمزه ترین ساندویچ ها نه در رستوران ، که در خانه و با دستان خودمان ساخته می شوند. جایی میان خلاقیت و طعم، جایی که هر ترکیب ساده می تواند تبدیل به لقمه ای فراموش نشدنی شود. محصولات خبرنگاران، از پنیرهای آشپزی تا ماست هایی با طعم های متنوع و سس های خوشمزه، همراهی خوش طعم برای همین لحظه های لذیذ خانگی به شمار می روند.
هر فرد می تواند با کمی حوصله و مواد اولیه در دسترس، ساندویچ خانگی درست کند که سالم باشد و بوی تازگی دهد. در ادامه چند ایده ساده و خوش طعم با محصولات خبرنگاران را مرور می کنیم که می توانند صبحانه، ناهار یا میان وعده ای خاص را برای شما رقم بزنند.
ساندویچ صبحانه با پنیر خامه ای و سبزی
صبح که هوا هنوز خنک است و بوی نان تازه از آشپزخانه بلند می شود، هیچ چیز به میزان یک ساندویچ ساده با پنیر خامه ای و سبزی تازه نمی تواند روز را دل چسب کند. این ترکیب دوست داشتنی، طعم لطیف پنیر خبرنگاران را با عطر سبزی های تازه درهم می آمیزد و لقمه ای سبک و پرانرژی می سازد.
برای آماده کردن یک ساندویچ صبحانه لذیذ کافی است روی نان تازه کمی پنیر خامه ای ویلی بمالید. در ادامه باید چند برگ ریحان، جعفری یا پیازچه تازه را ساطوری خرد نموده و آن ها را روی پنیر بگذارید. اگر دوست دارید، اندازهی گردو خرد شده هم روی سبزی اضافه کنید و از طعم بی نظیر ساندویچ لذت ببرید. این ساندویچ در عین سادگی، یادآور لذت های کوچک زندگی است و شما می توانید آن را با یک فنجان چای یا شیر قهوه اسپرسو همراه نموده تا به استقبال یک روز پرانرژی بروید.
شما می توانید از مطلب طرز تهیه 8 نوع صبحانه مقوی و خوشمزه با نان تست، مدل های متنوعی از ساندویچ صبحانه را آماه کنید. از فهرست صبحانه برای یک هفته هم می توان ایده هایی متنوع گرفت و با صبحانه های تازه، روز را پرانرژی و لذت بخش شروع کرد.
ساندویچ مرغ و ماست یونانی
اگر برای وسط روز، تنها چیزی که لازم دارید یک لقمه سبک اما مقوی است؛ ساندویچ مرغ و ماست یونانی دقیقا همان لقمه خوش طعم است. ترکیب پروتئین مرغ با بافت لطیف و خنک ماست یونانی، مزه ای می سازد که هم سبک و هم انرژی بخش است.
برای آماده کردن ساندویچ مرغ و ماست یونانی در ابتدا تکه های مرغ گریل شده یا پخته را خرد کنید و در ادامه چند قاشق ماست به آن اضافه کنید. در نهایت کمی آب لیمو، نمک و فلفل را ترکیب کنید و در صورت تمایل چند برگ کاهو یا خیارشور خرد شده هم به ترکیب اضافه کنید تا یک ساندویچ ترد و دل چسب داشته باشید. حالا این مخلوط را میان دو برش نان سبوس دار یا پیتا بگذارید و با هر گاز از آن، مزه تازگی و تعادل را حس کنید.
اگر طعم پنیر در ساندویچ را ترجیح می دهید، از مطلب طرز تهیه ساندویچ مرغ با پنیر پنج ستاره آمل غافل نشوید. برای مطالعه و کسب اطلاعات بیشتر در مورد تفاوت میان ماست ها نیز می توانید نگاهی به مطلب تفاوت ماست یونانی، استرالیایی و ایسلندی بیندازید.
ساندویچ سبزیجات کبابی با پنیر لبنه
گاهی فقط کافی است نان گرم و عطر سبزیجات کبابی در کنار هم قرار بگیرند تا طعم سادگی، سلامت و لذت را در یک لقمه جمع نمایند. برای درست کردن ساندویچ سبزیجات کبابی با پنیر لبنه به ترکیبی از بادمجان، کدو، فلفل دلمه ای و قارچ احتیاج دارید. در مرحله اول اندازه کافی از این سبزیجات را مطابق با سلیقه خود خرد نموده و روی تابه یا گریل بپزید تا کمی برشته و دودی شوند. در ادامه روی نان تست یا نان سبوس دار، پنیر لبنه آنا خبرنگاران را بمالید؛ پنیر لبنه با بافت نرم و مزه ملایمش طعمی خامه ای و تازه به سبزیجات می دهد.
در ادامه می توانید چند برگ ریحان تازه یا کمی سس ماست به آن اضافه کنید تا طعم و عطرش دوچندان شود. نتیجه، یک ساندویچ سبک و رنگارنگ است که نه تنها برای ناهار و شام، بلکه برای وعده صبحانه یا میان وعده نیز انتخابی عالی و سالم به شمار می رود.
ساندویچ؛ یک لقمه ساده که داستانی طولانی و خوشمزه دارد
در نهایت باید گفت ساندویچ لقمه ای کوچک و ساده است که در دل خود روایتی از ذوق، تاریخ و تنوع فرهنگی بشر را حمل می نماید. از میز بازی ارل ساندویچ در قرن هجدهم تا خیابان های شلوغ و پر سرعت امروز، تاریخچه ساندویچ ثابت نموده که سادگی می تواند دنیای شود. هر ملت ساندویچ را به زبان خود بازآفرینی نموده است؛ از شاورمای لبنانی و فلافل مصری گرفته تا کتلت و ژامبون ایرانی؛ همه چهره های گوناگون یک ایده مشترک هستند؛ غذایی سریع، خوش طعم و همواره در دسترس.
در این روزها با اندکی خلاقیت و استفاده از مواد اولیه باکیفیت، می توان در خانه ساندویچ هایی ساخت که علاوه بر طعم عالی، سالم و متنوع نیز باشند. با محصولات متنوع خبرنگاران می توان هر لقمه را به تجربه ای تازه، الهام بخش و لذت بخش تبدیل کرد. تاریخچه ساندویچ یادمان می دهد که گاهی زیبایی در سادگی پنهان است؛ در دو تکه نان گرم، چند ماده ساده و عشقی که آن ها را کنار هم می نشاند. لقمه ای کوچک، اما پر از معنا که نه فقط شکم، دل را هم سیر می نماید.
محبوبیت ساندویچ تنها به سفره های خانگی محدود نیست؛ این لقمه کوچک حالا صنعتی چند میلیارد دلاری در دنیا محسوب می شود و چنین ارقامی نشان می دهند که ساندویچ از یک ایده ساده، به بخشی جدایی ناپذیر از اقتصاد غذایی دنیا تبدیل شده است.
1- منشا ساندویچ کدام کشور است؟
طبق روایت های تاریخی و منابع رسمی، ساندویچ به شکل مدرن آن به کشور انگلستان نسبت داده می شود.
2- مخترع ساندویچ کیست؟
مخترع ساندویچ به طور سنتی جان مونتاگو، ارل چهارم ساندویچ است.
3- شهر ساندویچ کجاست؟
شهر ساندویچ در کنت (Kent)، جنوب شرقی کشور انگلستان واقع شده است.
4- تاریخچه ساندویچ در ایران از چه دهه ای شروع شد؟
ساندویچ در ایران از دهه 1920 میلادی با توسعه ارتباطات بین المللی و نفوذ سبک زندگی غربی شروع شد.
منبع: کتاب کاله