مدیران ما حتی سیاسیون خوبی نیستند!

به گزارش ناق، حمیدرضا نعیمی که از درگذشت پیاپی هموطنان مان بسیار غم زده است، می گوید: در این شرایط ناگوار که مردم به دلیل شرایط مالی و کرونایی این طور تحت فشار هستند، متاسفم که کام هنرمندان هم آنچنان تلخ است که نمی توانند باری از دوش این مردم سختی کشیده بردارند.

مدیران ما حتی سیاسیون خوبی نیستند!

اینهنرمند تئاتر در گفت وگو با خبرنگاران از کم توجهی مدیران به مقوله فرهنگ سخن می گوید و ابراز تاسف می نماید که در روزهای سخت کنونی، هیچ فضایی برای ساخت آثار هنری امیدبخش نیست تا به واسطه آن، مردم کمی از مسائل روزمره خود رهایی پیدا نمایند.

نعیمی از حال و روز این روزهای مردم چنین می گوید: به واسطه شیوع کرونا و شرایط نفس گیر مالی، روزهایی بسیار گزنده و سخت را سپری می کنیم. در این شرایط که هر روز خبر درگذشت هموطنی در یکی از نقاط کشور به ما می رسد، بار این سختی صد چندان می گردد و مدام با خود مرور می کنم که چرا به عنوان عضوی از جامعه هنری کشور نمی توانم باری از دوش هم میهنی بردارم و کمی آرامش نصیبش کنم.

این کارگردان تئاتر سپس از شرایط سخت هنرمندان این رشته نیز سخن می گوید: متاسفانه در این شرایط، هنرمندان هم آنچنان گرفتار غم نان و هزار مشکل دیگر هستند که فرصت و تمرکزی برای تلطیف فضا نمی یابند و از آن بدتر اینکه هیچ گونه زمینه سازی برای ساخت آثار هنری که کمی نشاط بخش و دلگرم نماینده باشد، وجود ندارد.

نعیمی اضافه می نماید: فعالیت های هنری، بویژه تئاتر، از سوی دولتمردان ما به رسمیت شناخته نمی گردد و متاسفانه فرهنگ جزو اولویت های آنان نیست که اگر می بود، امروز شرایط بهتری می داشتیم. دولتمردان ما نه تنها فرهنگی نیستند، بلکه حتی سیاسیون خوبی هم نیستند، چراکه یک سیاستمدار خبره به خوبی می داند بهترین راه نجات یک جامعه از بسیاری از آسیب ها، فرهنگ و یاری دریافت از خانواده عظیم فرهنگیان و هنرمندان آن کشور است.

این بازیگر با ابراز تاسف از کم توجهی به مقوله فرهنگ می افزاید: کشوری که هنرمندان و اهل فضل و دانش و ادبش هیچ بیانگارد، دچار چنان خساراتی می گردد که جبران آن سال ها زمان می برد.

نعیمی با تاکید بر اینکه در این دوران سخت مردم بیش از همواره نیازمند آرامش هستند، خاطرنشان می نماید: اندکی آرامش، تفریح، شادی، گشایش و آزادی حق طبیعی مردم است تا بتوانند به عنوان مرهمی بر زخم های عمیقی که روح و جسم آنان را فلج نموده، بنهند. این همه خبر مرگ دل آدمی را به درد می آورد، ولی متاسفم که مدیران فرهنگی ما برای تحقق این آرامش، قدمی بر نمی دارند.

او با انتقاد از صدا و سیما در ساخت برنامه های ضعیف و کم کیفیت اضافه می نماید: دهه 60، 70 و حتی 80 را به یاد آورید. صدا و سیمای ما با وجود تمام سیاست زدگی اش برای سرگرمی مردم کوشش می کرد، ولی امروز می بینیم شبکه های ماهواره ای جم با چه قدرتی رشد می نمایند، تنها به این دلیل که مخاطبان میلیونی دارند. عجیب اینکه ما بر سر راه همان انگشت شمار برنامه های میلیونی که داریم، مانع ایجاد می کنیم. با دستان خود، تیشه برداشته و به جان ریشه خودمان افتاده ایم.

نعیمی می گوید: امروز ما دیگر مردم مهربانی نیستیم، چون مدیران مان با یکدیگر مهربان نیستند و منافع جناحی خود را به منافع ملی کشور ترجیح می دهند. در چنین شرایطی مردم کجا باید به دنبال خواسته های متعالی باشند.

این مدرس تئاتر با ابراز تاسف از کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی اضافه می نماید: آنچه امروز حسرت من است، خالی شدن همه عرصه های دینی، سیاسی، آموزشی، مالی و هنری از اخلاق است. پول و مادیات حرف نخست را می زند. دیگر برای ارزش های انسانی و اخلاقی دل ها نمی تپد. من در رشته تئاتر تحصیل نموده ام تا ابتدا خودم انسان شوم و بعد درباره این هنر انسان ساز با دیگران به مصاحبه بنشینم. وقتی همه چیز آنچنان سیاست زده و آلوده شده، وقتی مدیران فرهنگی ما هیچ صندلی فرهنگی و ادبی و هنری ندارند و اینچنین ناکارآمد هستند، دروغ می گویند، به وعده هایشان عمل نمی نمایند، آدرس غلط می دهند، منفعل و بی انگیزه هستند، دیگر در من چیزی به نام انسانیت، مسئولیت و اخلاق نهادینه نمی گردد.

او یادآوری می نماید: روزگاری موی سپید هنرمند و شیخوخیت او حرمت و صندلیی داشت و ما یاد گرفته بودیم دست و پای مان را در برابر عظیمترها جمع کنیم، ولی امروزه همه از بدو تولد خود را هنرمند صاحب سبک می دانند، چون متاسفانه چیزهایی به غیر از دانش و اخلاق حکفرما شده و در این شرایط نخستین چیزی که می آموزند، بی احترامی به اساتید و همکاران شان است.

نعیمی با اشاره به آموزه های فرهنگی کشوری مانند ژاپن می گوید: دانش آموزان ژاپنی دروس قدرشناسی دارند. آنان می آموزند که باید پدر و مادر را تکریم نمایند و از آنان طلبکار نباشند. در مدارس، خدمتکار و نظافتچی ندارند، بچه ها و نوجوانان خود باید کلاس ها، راهروها و سرویس های بهداشتی شان را تمیز نمایند؛ چرا؟ متاسفانه امروزه بسیاری از فرزندان از پدران و مادران خود طلبکارند. آنان را مقصر شرایط و احوال کنونی می دانند. فرزندان، والدین خود را ضعیف می دانند، بویژه در شرایط مالی فعلی. بسیاری از پدرها در چشم فرزندانشان دیگر تکیه گاه نیستند. دیگر چگونه می توان انتظار داشت که در چنین خانواده هایی پدر و مادر با فرزندان خود هم کلام شوند، شب های طولانی زمستان در کنار یکدیگر شعر و داستان بخوانند، شاهنامه را ورق بزنند و به شخصیت های ملی خود ببالند.

حمید رضا نعیمی در سرانجام هشدار می دهد: در جامعه ای که فرهنگ مورد کم توجهی قرار بگیرد، امید داشتن به فردایی روشن، واهی و بی فایده است.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 18 آذر 1399 بروزرسانی: 18 آذر 1399 گردآورنده: nagh.ir شناسه مطلب: 1259

به "مدیران ما حتی سیاسیون خوبی نیستند!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "مدیران ما حتی سیاسیون خوبی نیستند!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید